daar

aan die grense van my denke
aan die rand van my lag
teen die ruwe donker kranse
staan my wese en wag

waar my halwe hande in
gewikkelde eenvoud een
teen die ander die warmte
van my siel heen en weer leen

daar is tyd by my verby en het ek
vir 'n ewige oomblik omgegee.

bo-aan

daar was mense wat met 'n goeie idee vorendag gekom het: hoekom skryf ons nie almal saam aan 'n sommer woorde nie?? (http://sommerwoorde.blogspot.com/)

dit maak dalk sin.
stuur vir my 'n note, dan maak ek jou 'n 'author' op hierdie
blog, en dan dan skryf jy jou skryf ook hierso - ek het jou email adres nodig, en dis waarmee jy sal moet registreer ook.

Wilhelm